sobota, 20 sierpnia 2016

Kobiety w sieci.

Zachciało mi się poszukać w sieci kobiecych blogów i przeglądnąć profile internetowe. Byłam pełna nadziei, że znajdę inne kobiety interesujące się nie tylko modą, urodą, gotowaniem i swoimi pociechami (co ciekawe - tylko do wieku przedszkolnego). Nie znalazłam (może ktoś to przeczyta i podpowie) blogów kobiecych o tematyce społeczno-politycznej. Owszem, komentarze były ale pod tekstami panów. 
Kobiety chciałyby być postrzegane w pracy tak jak panowie, chciałyby, aby panowie dzielili z nimi obowiązki w domu. Ale gdy czytam teksty na pewnym portalu społecznościowym, to mam wrażenie,że większość kobiet, szczególnie młodych, myśli o sobie (cytat z portalu) jak o "wisience na torcie" mężczyzny lub też zajęte są okazywaniem światu swego wyjątkowego macierzyństwa wraz z pociechami.
Rozumiem że są to bardzo ważne role kobiece i nie potępiam tego. Martwi mnie tylko to, że przekaz jest taki : kobiety nadają się najlepiej do dbania o urodę, gotowania i opieki nad dziećmi.
Nieświadomie oswajamy naszych panów z myślą, że pomimo emancypacji rola kobiety nie bardzo się zmieniła. Jeżeli chcemy pracować to proszę. Jest cała paleta nisko  opłacanych kobiecych zawodów: pielęgniarki, sprzedawczynie, recepcjonistki, nauczycielki, przedszkolanki. Dalej wymieniać? Jak przeglądamy sieć to można także znależć , owszem, "kobiety na stanowiskach"- na stronach firmowych. Ale także i one rzadko wypowiadają się na swoich profilach na tematy społeczne. Dlaczego? Jest nas chyba więcej niż mężczyzn. Pełnimy ważne funkcje w życiu społecznym. Pozwalamy, aby to mężczyżni decydowali o naszym losie. Nie jesteśmy ze sobą solidarne. Lepiej pisać o nowych trendach w modzie (można zrobić karierę jako znana blogerka modowa), prezentować światu swoje bobasy i dzielić doświadczeniami z okresu przed i po ciąży. Ale przecież równolegle należałoby się zaangażować w to, co się dzieje nie tylko blisko nas ale też szerzej. Nie jesteśmy całe życie młode, dzieci nasze dorastają. O nas, jako wisienkach, z czasem nasi panowie albo zapomną  albo będą oglądać się za innymi. Może sprawmy, aby się chociaż z naszym zdaniem liczyli?
P.S.
Oczywiście że pozwoliłam sobie w tym tekście na uogólnienia, za co niektóre panie i panów przepraszam.

2 komentarze:

  1. Dziwię się, że do tej pory nikt nie skomentował powyższego wpisu. Dopiero co założyłam blog, napisałam tylko jeden krótki wstęp do przyszłej recenzji książki, ale wiem, że będę poruszać tematy niezwiązane z literaturą - interesuje mnie wiele rzeczy, a sądzę, że żadna z nich nie jest związana z typowymi babskim sprawami. Odniosę się do słów (cytuję): "Martwi mnie tylko to, że przekaz jest taki - kobiety nadają się najlepiej do dbania o urodę, gotowania i opieki nad dziećmi" - otóż, niestety, ale znaczna część przedstawicielek naszej płci sama wystawia sobie taką opinię, idąc na łatwiznę: dyskusje i blogi kosmetyczne, kulinarne czy parentingowe dominują wśród blogów kobiet. A od siebie polecam do poduszki książki Boya-Żeleńskiego - zwłaszcza "Dziewice konsystorskie" i "Piekło kobiet".
    Cieszę się, że przeszukując blogi trafiłam na Twój.
    Pozdrawiam,
    http://www.frombookstosociety.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miło mi będzie Cię tu gościć :-). Polecane przez Ciebie lektury są mi bardzo dobrze znane, mam je na półce - jestem ze starszego pokolenia. Dzisiaj to białe kruki. Boya- Żeleńskiego niestety nie wznawia się. Pozdrawiam ciepło

      Usuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...